Balanceren op de evenaar
Blijf op de hoogte en volg Jenneke
12 Augustus 2014 | Oeganda, Masaka
Zaterdag hebben we de laatste dag in Mpigi. Discussies over ‘iemand heeft een kip gestolen’ versus ‘er heeft iemand een kip gestolen’. Welke zin klinkt natuurlijker? In welke situatie? De informanten zijn er niet echt voor te porren. Ze kijken meer uit naar de lunch die we na het werk beloofd hebben...
En na die lunch ben ik ineens ontzettend moe. Het duurt nog een tijd voor we terug zijn in Kampala en tegen half vijf sta ik op de hoek van de straat van mijn hotel. In mijn eentje. Met om mij heen een wirwar van toeterende auto’s en brommers, met rook- en stofwolken, met gekwebbel en geschreeuw. Rugzak op en lopen maar, dat laatste stukje. En onderweg een recept verzinnen om hier doorheen te komen. Een douche. Een reep chocola. En veel slapen.
Zondag word ik uitgerust wakker. Pannenkoeken en ananas voor ontbijt, even wat data doornemen en typen, een lekker stuk rennen, koffer inpakken en uitchecken. Hup-hup, zoef-zoef! Saudah haalt me op, want vandaag gaan we naar Masaka. Nou ja, eerst moeten er kado’s gekocht worden voor twee van haar zoons, die een goed raport hadden. En dan moet de auto worden gecontroleerd. En dan gaan we nog langs haar huis, waar ik haar stokoude moeder ontmoet. En dan moet er nog even ruzie gemaakt worden met de buurvrouw die aarde op de weg gedumpt heeft waardoor we vast komen te zitten in de rode modder die er met de regen van geworden is. Ergens zit een gehaast gevoel, en tegelijkertijd weet ik dat deze dingen belangrijk zijn.
Uiteindelijk vertrekken we rond vier uur ‘s middags en om een uur of vijf passeren we de evenaar! (Over land, dus geen Neptunus en geen oorlam!). Het is al donker als we aankomen bij Hotel Zebra. Ik repareer eerst netjes de gaten in mijn klamboe en val dan in dromen over de pluizige planten die onderweg naast de weg stonden, over vrachtwagens die vast komen zitten, over bananenbladeren en over thuis.
En na die lunch ben ik ineens ontzettend moe. Het duurt nog een tijd voor we terug zijn in Kampala en tegen half vijf sta ik op de hoek van de straat van mijn hotel. In mijn eentje. Met om mij heen een wirwar van toeterende auto’s en brommers, met rook- en stofwolken, met gekwebbel en geschreeuw. Rugzak op en lopen maar, dat laatste stukje. En onderweg een recept verzinnen om hier doorheen te komen. Een douche. Een reep chocola. En veel slapen.
Zondag word ik uitgerust wakker. Pannenkoeken en ananas voor ontbijt, even wat data doornemen en typen, een lekker stuk rennen, koffer inpakken en uitchecken. Hup-hup, zoef-zoef! Saudah haalt me op, want vandaag gaan we naar Masaka. Nou ja, eerst moeten er kado’s gekocht worden voor twee van haar zoons, die een goed raport hadden. En dan moet de auto worden gecontroleerd. En dan gaan we nog langs haar huis, waar ik haar stokoude moeder ontmoet. En dan moet er nog even ruzie gemaakt worden met de buurvrouw die aarde op de weg gedumpt heeft waardoor we vast komen te zitten in de rode modder die er met de regen van geworden is. Ergens zit een gehaast gevoel, en tegelijkertijd weet ik dat deze dingen belangrijk zijn.
Uiteindelijk vertrekken we rond vier uur ‘s middags en om een uur of vijf passeren we de evenaar! (Over land, dus geen Neptunus en geen oorlam!). Het is al donker als we aankomen bij Hotel Zebra. Ik repareer eerst netjes de gaten in mijn klamboe en val dan in dromen over de pluizige planten die onderweg naast de weg stonden, over vrachtwagens die vast komen zitten, over bananenbladeren en over thuis.
-
12 Augustus 2014 - 09:43
Marjoke:
Dat is wel veel allemaal! Voor als je nog eens aan de hectiek wil ontsnappen (en dat kan binnen 5 minuutjes) een deel van een ontspanningsoefening:
Ga naar de plek waar jij het meest jij bent.
Verzamel alle aandacht en liefde die je hebt.
De aandacht en liefde die je normaal zo vaak aan anderen geeft.
Haal het naar je toe.
Geef het aan jezelf,
want jij hebt het nodig.
Goed gaan! Liefs, mama
-
12 Augustus 2014 - 09:47
Joop:
ieder wachten noopt tot heroverwegen van prioriteiten en geeft je de kans om nieuwe keuzes te maken of een andere weg in te slaan. Knap dat je die kunst in zekere mate beheerst. Liefs, Joop! -
12 Augustus 2014 - 13:50
Sytze:
Dankjewel voor de impressie van je reis/ werk. Mijn werkdag ziet er vandaag minder spannend uit ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
