End of term

Toen ik in september begon met werken bij de universiteit, was het betrekkelijk rustig. Het zonnetje schijnt, de studenten zijn in geen velden of wegen te bekennen, en elke medewerker die niet bezig was om van kantoor te verhuizen ivm de nieuwe vakgroep ‘theoretical and applied linguistics’, werkt thuis. “Wacht maar,” waarschuwt de ingenieur van fonetiek mij, “zodra term begint, dan is het ineens een drukte van jewelste!”

Die middag zoek ik op vanaf wanneer “term” eigenlijk loopt. Begin oktober tot eind november… acht weken maar? Dat klinkt alsof de studenten bijna niks te doen krijgen! Ik zet met potlood ‘end of term’ in mijn agenda. Maar al snel blijkt dat niet alleen de lectures en supervisions in ‘term time’ worden gepland, maar ook alle andere activiteiten: leesgroepen, seminars, presentaties van gastdocenten… Alles wordt in één korte term gestopt, die daardoor een wervelwind van activiteit wordt!

Omdat ik nog papers af te maken had van het vorige project en omdat ik eerst wou snappen hoe het systeem hier werkt (of zou moeten werken), hoefde ik deze eerste Michaelmas term maar twee lectures te geven. Na de eerste schreef ik ‘end of term’ met pen over. Maar ik mocht ook een wekelijkse Bantu Reading Group organiseren (jeej!) en daarnaast waren er nog drie presentaties te maken. Vlak voor de tweede presentatie keek ik weer naar de planning en zette ik een rechthoek om ‘end of term’ heen. Het academische leven in Cambridge stimuleert en enthousiasmeert en verwacht het beste van je. Gelukkig heb ik heel leuke collega’s en superinteressant onderzoek, waardoor het eigenlijk makkelijk is om in een hogere versnelling te raken. Desondanks pakte ik vorige week tussen een seminar en de laatste Bantu bespreking mijn fluorgele stift om ‘end of term’ nog eens te markeren, want na acht van zulke intensieve weken zal het een genot zijn om ‘slechts’ met onderzoek bezig te zijn…

Wat ook een genot is, en bovendien een goede balans voor zoveel werk: Wilberts boodschappenservice, scones in de boomgaard met Clara, mooi weer, spelen met bad-verf, Londen verkennen met Hilde en Maarten, nieuwe tapdanslessen die precies genoeg uitdaging bieden, skypen met vrienden en via de webcam het huis laten zien, of samen een kast in elkaar timmeren .